جایی که سعی حرص جنون آفرین دود

در سنگ نقب ریشه چو نقش نگین دود

تردامنی ست پایهٔ معراج انفعال

این موج چون بلند شود برجبین دود

بر جادهء ادب روشان پا شمرده نه

لغزش بهانه جوست مباد از کمین دود

خست به منع جود خبیسان مقدم است

هرچند دست پیش کنند آستین دود

ای مایل تتبع دونان چه ذلت است

دم نیست فطرتت که قفای سرین دود

گرد سواد وادی حسرت نشاندنی ست

اشکی خوش است با نگه واپسین دود

تحصیل دستگاه تنعم دنائت است

چندان که ریشه موج زند در زمین دود

آزار دل مخواه کزین چینی لطیف

مو گر دمد ز هند شبیخون به چین دود

شوخی به چر ب و نرمی اخلاق عیب نیست

روغن به روی آب بهارآفرین دود

راه طواف مرکز تحقیق بسته نیست

پرگار اگر شوی قدم آهنین دود

شرم است دستگاه فلکتازی نگاه

در دامن آنکه پا شکند اینچنین دود

بیدل غنیمت است که عمر جنون عنان

پا در رکاب خانه بدوشان زین دود